ဘဝႏွင့္အခ်စ္

ဘ၀ဆိုတာ လမ္းမ႐ွည္ၾကီးတစ္ခုနဲ႔ တူတယ္။ အဲဒီလမ္းက မသိျခင္း၊ အံ့ၾသျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ ေနတယ္။
ဘ၀ဆိုတာ ေရြးခ်ယ္မႈ ပုဒ္စာနဲ႔တူတယ္။ ေရြးခ်ယ္တာေနာက္လိုက္ျပီး ၾကံဳေတြ႔တာေတြ ကြာျခား သြားတယ္။
ဘ၀ဆိုတာ ျပိဳင္ပဲြတစ္ခုနဲ႔တူတယ္။ အႏိုင္အ႐ႈံးက အေရးမၾကီးဘူး။ အဓိကက ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳပဲ။

ဘ၀ဆိုတာ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္နဲ႔ တူတယ္။ ေသာက္စမွာ ခါးသက္ေပမယ့္ ဇိမ္ခံေသာက္ ၾကည့္ရင္ ခ်ဳိျမျမ အရသာကို ေနာက္ဆံုးမွာ ခံစားရတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္နဲ႔တူတယ္။ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထြန္းေတာက္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တတ္ေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕က အရံအျဖစ္နဲ႔သာ တစ္သက္လံုး သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ လွိမ့္ေနတဲ့ ေက်ာက္ခဲတစ္လံုးနဲ႔တူတယ္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ ခြ်န္ထက္ေနတဲ့ ေက်ာက္ခဲမွ သည္ အိုမင္းခ်ိန္ လံုးေခ်ာတဲ့ ေက်ာက္ခဲအျဖစ္သို႔ လွိမ့္ေနရတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ ၀ကၤဘာတစ္ခုနဲ႔တူတယ္။ ထြက္လမ္းေတြကို မျပတ္ရွာရင္း ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္မယ့္ လမ္း တစ္ခုကို ရွာၾကရတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ပူေႏြးေမြးၾကိဳင္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔တူတယ္။ ေအးသြားတာနဲ႔ ခါးသက္ သြားတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ ဂြမ္းထဲမွာ အပ္စိုက္ထားသလိုပဲ။ အကိုင္မတတ္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ျပန္စူးေစတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ သဲနဲ႔တူတယ္။ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားေလေလ သဲေတြက လက္ထဲကေန ထြက္က်ေလေလပဲ။
အခ်စ္ဆိုတာ မာရသြန္ေျပးေနတာနဲ႔တူတယ္။ တာထြက္ေကာင္းေပမယ့္ တာ၀င္လိမ့္မယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ်ေျပာလို႔ မရဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ ၾကိဳးထိန္းတဲ့ လက္နဲ႔တူတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္႐ုပ္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ျပီး လက္ရဲ႕ ၾကိဳးဆဲြရာေနာက္သာ လိုက္ကခ်င္ခဲ့တယ္။

ဆံုး႐ံႈးသြားမွ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း နားလည္ခဲ့လား?
ကိုယ့္ဘ၀ကေန ထြက္သြားေတာ့မွ ႏွေျမာတသ လြမ္းဆြတ္ေနမလား?
သူ႔တို႔ရဲ႕ပံုျပင္ေလးေတြကို ဖတ္ျပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ေပ်ာ့ေျပာင္း(ႏူးညံ့) ၾကည့္ရေအာင္...

---------------------- အလြမ္းရယ္------------------------

ေလထဲမွာ လြင့္ေမ်ာတဲ့၊ အလြမ္းရယ္
သစ္ရြက္ေႂကြေတြလိုပဲ၊ ေျပးကစားတယ္
အတိတ္ကအျဖစ္ေတြ၊ တရိပ္ရိပ္ေပၚလာတုန္း၀ယ္
ျမင္ႏိုင္သလို အခါတခါ၊ မပီျပင္မႈန္၀ါး
အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့လို႔၊ အသည္းကၽြမ္းလုၿပီ
ေႏြကႏၱာခရီးထဲ၊ ႏြမ္းလ်လွေပါ့
ရင္ခုသံေတြၾကားမွာ၊ ေခၚသံေလလား
ႏိုးတ၀က္အိပ္မက္မွာ၊ သံသရာမဆံုးေတာ့
ေမာင္တစ္ေယာက္တည္း၊ အေတြးကမၻာမွာ တ၀ဲ၀ဲလည္
ခဏေလးသာထင္ရတဲ့၊ ခ်စ္ရက္ထဲမွာ
လြမ္းရက္က တရာႏွစ္ရာလည္း မကေတာ့
အလြမ္းရယ္ ယေန႔ထက္တိုင္ ဖီစီးေနတယ္။